piątek, 4 lutego 2011

Ksiąki o paprociach

 To chyba najpopularniejsza i najlepsza obecnie książka dla miłośników  paproci ogrodowych. Opisuje 960 gatunków i zawiera 700 ładnych fotografii. Opisy naturalnych siedlisk a także  wymagania danego gatunku w ogrodzie są przedstawione w sposób zwięzły i poparty doświadczeniami bądź własnymi bądź innych ogrodników. Moim zdaniem to niezbędna pozycja.


To książka angielskiego miłośnika paproci, który prowadzi także własną szkółkę w Anglii,  od 1965 jest członkiem "British Pteridological Society".  Jej niewątpliwą zaletą są zdjęcia liści  niektórych gatunków paproci np. Polystichum setiferum, Phylitis scolopendrium czy Dryopteris affinis  jak i ich cultivarów co znacznie ułatwia identyfikację. Na mojej prywatnej liście zajmuje drugą pozycję.



To chyba najobszerniejsza książka o paprociach jaką posiadam.

Książka w formule quasi  przewodnika zawiera 143 gatunki paproci ogrodowych zamiast opisów wyposażona w piktogramy dające wskazówki dotyczące ich uprawy. 

Pozycja profesor Elżbiety Zekteler opisuje zarówno paprocie uprawiane w domu jak i te ogrodowe. Dużo ciekawych informacji choć to zdecydowanie najgorsza pod względem edytorskim książka. Na mojej liście pozycja numer 3. 

Książka wydawnictwa Multico z serii "Flora Polski" napisana przez botanika prof. Hanne Wójcik. Pozycja dla mnie cenna ze względu na opisy i zdjęcia mchów oraz widłaków. Część dotycząca paproci posiada niezrozumiałe dla mnie luki bo np. nie ma w niej Asplenium adiantum-nigrum czy Woodsii alpiny.  Są to co prawda rzadkie paprocie w naszej florze ale jednak wciąż występujące. Od książki quasi botanicznej można by więcej oczekiwać. 



Wydana w 1969 przez PWN książka Wandy Karpowicz to zdecydowanie najlepsza pozycja opisująca krajowe paprocie. Książka w ciekawy sposób opisuje cykl rozwoju paproci, podaje praktyczne informacje o ich generatywnym rozmnażaniu, terminy kiełkowania zarodników, tworzenia się rodni i pleni itp. Książka przedstawia także niemal wszystkie gatunki paproci występujących w Polsce a Asplenium cuneifolim opisana jest w kilku odmianach.
 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz